ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ/ ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ

ΠώΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ

ς γράφτηκε το ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ

Δέκα χρόνια μετά την έκδοση του έργου, ο ποιητής θα εμπιστευθεί στον Γ. Π. Σαββίδη κάποιες σημειώσεις που εξηγούν το πώς δημιουργήθηκε το «Άξιον Εστί».

ΜΟΔΑ/ΣΧΕΔΙΑΓΡΑΜΜΑ

από το http://tassos-filologos.blogspot.gr/

ΜΟΔΑ: Είναι οι παροδικές προτιμήσεις, μιας εποχής στον τρόπο ζωής και κυρίως του ντυσίματος, της κόμμωσης και της υπόδησης, οι οποίες επικρατούν μέσα σε μια κοινωνία για ένα ορισμένο χρονικό διάστημα.

ΣΧΕΔΙΑΓΡΑΜΜΑΤΑ/ ΕΡΓΑΣΙΑ

ΕΡΓΑΣΙΑ

Σημειώσεις για την ανάπτυξη του θέματος

Ορισμός

Εργασία: Η διάθεση σωματικών ή/και πνευματικών δυνάμεων για την παραγωγή έργου.

 Σημασία (ευεργετικές συνέπειες) της εργασίας

1.      Παράγει κοινωνικό πλούτο. Ολόκληρος ο υλικός και πνευματικός πλούτος που βλέπουμε γύρω μας, αυτό το τεράστιο και σύνθετο οικοδόμημα που ονομάζουμε ανθρώπινο πολιτισμό, είναι προϊόν της εργασίας, της εγγενούς και υλοποιημένης ικανότητας του ανθρώπου να δημιουργεί.

2.      Μέσα από την εργασία του ο άνθρωπος εκφράζει την εγγενή του δημιουργικότητα και αποκτά ένα αίσθημα προσωπικής ολοκλήρωσης.  Βέβαια, υπάρχουν μορφές εργασίας που είναι εξαιρετικά τυποποιημένες και αλλοτριωτικές (π.χ. η θέση σε βιομηχανική αλυσίδα παραγωγής). Όμως, ακόμα κι εκεί, αν και ο εργαζόμενος δε δοκιμάζει το αίσθημα αυτοπραγμάτωσης που βιώνει ένας σύνθετα ή πνευματικά απασχολούμενος (π.χ. ένας ερευνητής, ένας καλλιτέχνης ή ένας μάστορας), ωστόσο νοιώθει πως είναι παραγωγικός, χρήσιμος για τον εαυτό του και τους άλλους.

3.      Η εργασία χαρίζει στον άνθρωπο αυτοπεποίθηση, ένα αίσθημα αισιοδοξίας και αυτοεκτίμησης. Ένας άνθρωπος παραγωγικά ενταγμένος νοιώθει νέος, κοινωνικά ενσωματωμένος, ενεργός, χρήσιμος για τον εαυτό του και τους άλλους. Η α(ν)εργία σκοτώνει τον άνθρωπο. Τον κάνει να νοιώθει γέρος, άχρηστος, ανήμπορος. Σε πολλές περιπτώσεις, μπορεί να τον οδηγήσει στην παρακμή: τον αλκοολισμό, τα ναρκωτικά, ακόμα και την αυτοκτονία.

4.      Η εργασία κοινωνικοποιεί. Μέσω αυτής ο άνθρωπος εντάσσεται σε ένα κοινωνικό χώρο και αποκτά φίλους. Αποκτά συναίσθηση της πραγματικότητας, μαθαίνει να είναι υπεύθυνος, πειθαρχημένος, να συνεργάζεται με άλλους ανθρώπους, να διεκδικεί.

5.      Ενίοτε η εργασία μπορεί να λειτουργήσει θεραπευτικά βγάζοντας τους ανθρώπους από την κατάθλιψη και τα ευρύτερα ψυχολογικά τους αδιέξοδα (εργασιοθεραπεία).

6.      Τέλος, η εργασία χαρίζει στον άνθρωπο την οικονομική του ανεξαρτησία, τη βασική προϋπόθεση για την απαγκίστρωσή του από οικογενειακούς ή άλλους δεσμούς πατρωνίας. Ιδιαίτερα για τις γυναίκες, η παράμετρος αυτή στάθηκε ιστορικά ιδιαίτερα σημαντική, μιας και τους έδωσε τη δυνατότητα να σταθούν αυτοκέφαλες, χωρίς την τυραννική και εξευτελιστική κηδεμονία του συζύγου ή του πατέρα τους.

·         Προτάσει για προστασία της εργασίας :

1. Παιδεία: έμφαση στην ανθρωπιστική διάσταση της εκπαίδευσης, που δημιουργεί ανθρώπους με ευρύτητα γνώσεων και βάθος συναισθημάτων, ικανούς να αντιστέκονται στο σύγχρονο επιστημονικό αμοραλισμό και ολοκληρωτισμό, αντιπαραθέτοντάς του την ηθική και τη δημοκρατία.
2. Σωστή διαχείριση του ελεύθερου χρόνου και αξιοποίησή του για την επαφή με τις τέχνες, την ιστορία, την ενασχόληση με τα κοινά. Οι ειδικοί επιστήμονες θα πρέπει να τον αξιοποιούν, προκειμένου να αποκτούν μία συνολικότερη εποπτεία της επιστήμης τους, πέραν του συγκεκριμένου πεδίου αναφοράς τους.
3. Λήψη μέτρων από την πολιτεία, προκειμένου να διασφαλιστούν τα εργασιακά και δημοκρατικά δικαιώματα των πολιτών, που απειλούνται από τη σύγχρονη ηλεκτρονική παρακολούθηση. Προς την κατεύθυνση αυτή θα πρέπει να ενεργοποιηθούν και οι ίδιοι οι εργαζόμενοι μέσα από τα θεσπισμένα συνδικαλιστικά τους όργανα.
4. Δια βίου εκπαίδευση των εργαζόμενων, προκειμένου να προσαρμόζονται στο κάθε φορά νέο εργασιακό περιβάλλον, διασφαλίζοντας έτσι τη θέση τους. Παράλληλα, επενδύσεις, προκειμένου να αναπληρώνονται οι θέσεις εργασίας που χάνονται κάθε φορά από τον τεχνολογικό εκσυγχρονισμό των επιχειρήσεων.

  ΕΙΔΙΚΕΥΣΗ

: αποτελεί φαινόμενο αναπόφευκτο, που οφείλεται στη διεύρυνση των επιστημονικών γνώσεων, την ανάπτυξη νέων τεχνολογικών εφαρμογών και τις ανάγκες της παραγωγής.

·         Θετικές συνέπειες:

1. Ανάπτυξη της έρευνας και της τεχνολογίας, μέσω της ενασχόλησης με έναν συγκεκριμένο τομέα εις βάθος (εντρύφηση).
2. Καλύτερη οργάνωση της παραγωγής και της διοίκησης των επιχειρήσεων, μέσω του ορθολογικού καταμερισμού εργασίας → βελτίωση της ποιότητας των προϊόντων και των παρεχόμενων υπηρεσιών, μείωση του εργασιακού χρόνου, άρα φθηνότερα προϊόντα και ταχύτερη εξυπηρέτηση πελατών. Θετικές συνέπειες της εξειδίκευσης
3. Μείωση του χρόνου, άρα και του κόστους παραγωγής
4. Βελτίωση της ποιότητας των παρεχόμενων υπηρεσιών και των προϊόντων

·         Αρνητικές συνέπειες:

1. Αποξένωση από άλλους τομείς της ανθρώπινης σκέψης και πολιτισμού (πρβλ. σ. 10, σημείο 3δ).
2. Στο βαθμό που είναι πολύ στενή, η εξειδίκευση μπορεί να στερήσει από τον φορέα της τη συνολική εικόνα του επιστημονικού του πεδίου ή να οδηγήσει στη γρήγορη απαξίωση των επιστημονικών του γνώσεων, με αποτέλεσμα τη διακινδύνευση της εργασιακής του θέσης.
3. Η παραγωγική εξειδίκευση, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για απλές και χειρωνακτικού τύπου εργασίες, οδηγεί στην τυποποίηση, άρα και στην αλλοτρίωση (πρβλ. ανωτέρω).

·         Προτάσεις:

1. Παιδεία: απαίτηση για ολόπλευρη μόρφωση και καλλιέργεια, διαμόρφωση ολοκληρωμένων προσωπικοτήτων και όχι μονοδιάστατων, «αποστειρωμένων» ειδικών.
2. Σωστή διαχείριση του ελεύθερου χρόνου (πρβλ. σ. 11, σημείο 2 των προτάσεων).
3. Δια βίου εκπαίδευση (πρβλ. σ. 11, σημείο 4 των προτάσεων)
4. Πλήρης αυτοματοποίηση της άμεσης παραγωγής, ώστε, ει δυνατόν, να εξαλειφθεί το αλλοτριωτικό μοντέλο του «εργάτη-βίδα» (πρβλ. σ. 8, σημείο 1 των προτάσεων) 

ΕΠΙΛΟΓΗ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΟΣ

Ποιοι παράγοντες παίζουν ρόλο

1.         Η ταξική προέλευση: ο σημαντικότερος παράγοντας που παίζει ρόλο στον επαγγελματικό προσανατολισμό του καθενός είναι η ταξική του προέλευση, δηλαδή το επάγγελμα, η οικονομική επιφάνεια και το μορφωτικό επίπεδο των γονιών του. Όπως έχει αποδειχτεί πολλάκις από στατιστικές , παιδιά μορφωμένων και εύπορων οικογενειών έχουν πολύ περισσότερες πιθανότητες από τα αγροτόπαιδα ή τα εργατόπαιδα να σπουδάσουν και να ασκήσουν κάποιο από τα λεγόμενα «επαγγέλματα κύρους» (δικηγορία, αρχιτεκτονική, ιατρική κλπ.).

2.         Τα κοινωνικά στερεότυπα σε σχέση με το φύλο: είναι παρατηρημένο πως, τουλάχιστον στην Ελλάδα, η κατανομή των επαγγελμάτων γίνεται παραδοσιακά (και) με γνώμονα το φύλο. Διάφορα επαγγέλματα όπως η ραπτική, η κομμωτική, η μαιευτική, η νοσηλευτική, η αεροσυνοδεία κ.ά. θεωρούνται περισσότερο ή λιγότερο «γυναικεία», ενώ κάποια άλλα (του μηχανικού, του οδηγού, του χειριστή μηχανημάτων, του επιστήμονα, του πολιτικού) «αντρικά» ..

3.         Οι διακυμάνσεις της αγοράς εργασίας: πολύ σημαντικός παράγοντας, που στην εποχή μας – εποχή έξαρσης της ανεργίας – έχει αναβαθμιστεί σημαντικά.

4.         Τα ενδιαφέροντα του κάθε μαθητή: καθοριστική βέβαια παράμετρος για τις σπουδαστικές και επαγγελματικές επιλογές του καθενός είναι και οι ιδιαίτερές του κλίσεις και ενδιαφέροντα. Στις περισσότερες περιπτώσεις, όπως είπαμε, αυτές επηρεάζονται από το περιβάλλον ανατροφής του (π.χ. τα παιδιά των καλλιτεχνών παρουσιάζουν μεγαλύτερη έφεση στις τέχνες απ’ ό,τι τα υπόλοιπα), Ωστόσο, δεν είναι σπάνιες και οι φορές, όπου ο μαθητής χαράσσει την τροχιά του υπακούοντας σε καθαρά προσωπικά του κριτήρια (την ιδεολογία του, την ψυχοσύνθεσή του, τις μαθησιακές του προτιμήσεις κλπ.). 

5.         Η πίεση των γονιών: τέλος, αν οι σπουδαστικές και επαγγελματικές επιλογές του καθενός καθορίζονται κατά κανόνα από τους παραπάνω παράγοντες, υπάρχουν όμως και περιπτώσεις όπου επηρεάζονται από τη θέληση των γονιών

Προτάσεις

Ο μαθητής πρέπει να αποφασίζει μόνος του και ανεπηρέαστος από εξωτερικές υπαγορεύσεις θέτοντας ως κριτήρια:

1.         αν του αρέσει το συγκεκριμένο επάγγελμα, αν του δίνει δυνατότητες αυτοέκφρασης και προσωπικής δημιουργίας (είναι ο σημαντικότερος παράγοντας, γιατί ένα επάγγελμα το ασκεί κανείς 35 ολόκληρα χρόνια)

2.         αν του προσφέρει επαγγελματικές προοπτικές ή αν θα βρεθεί στις λίστες ανέργων

3.         σε ό,τι αφορά την τελευταία παράμετρο, ιδιαίτερα σημαντικός είναι ο ΣΕΠ, που κατατοπίζει τους μαθητές σχετικά με τις εξελίξεις στην αγορά εργασίας, ώστε να καθορίσουν τις επιλογές τους ανάλογα

ΑΝΕΡΓΙΑ – ΕΛΑΣΤΙΚΗ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ

1.         ΑΝΕΡΓΙΑ

Διακρίνεται σε περιοδική και μόνιμη (για διάστημα άνω του ενός έτους). Κανονικά, αποτελεί μόνιμο και διαρθρωτικό φαινόμενο του καπιταλισμού (αφορά όλους τους κλάδους εργαζομένων). Ωστόσο, περιοδικά, λόγω των οικονομικών ή/και κοινωνικών συγκυριών γνωρίζει αυξομειώσεις (κατά κλάδο ή συνολικά).

Οι αιτίες της ανεργίας

1.         Οικονομική κρίση: ένας βασικός παράγοντας αύξησης της ανεργίας είναι η οικονομική κρίση. Στις περιπτώσεις αυτές οι επιχειρήσεις, παρουσιάζοντας μειωμένα κέρδη, απολύουν μαζικά. Κλασικό παράδειγμα, το κραχ του ’29.

2.         Μεταναστεύσεις κεφαλαίων: οι επιχειρήσεις, επιδιώκοντας πάντοτε την αύξηση των κερδών τους, αναζητούν και τα χαμηλότερα ημερομίσθια. Μία επιχείρηση που βρίσκεται σε μία ανεπτυγμένη χώρα του καπιταλιστικού κέντρου (ΗΠΑ – Ευρώπη – Ιαπωνία), στο βαθμό που μπορεί να εξασφαλίσει φθηνότερο εργατικό δυναμικό με τον ίδιο βαθμό εξειδίκευσης σε μία χώρα της περιφέρειας, μεταναστεύει - αφήνοντας πίσω της ανέργους. Αυτό συμβαίνει π.χ. σήμερα στην Ελλάδα με την υφαντουργία, η οποία, έχοντας βρει φθηνότερο εργατικό δυναμικό στις χώρες των Βαλκανίων, μεταφέρει τις μονάδες παραγωγής της εκεί, αυξάνοντας σε ορισμένες περιοχές της Ελλάδας (π.χ. Μακεδονία) τους δείκτες ανεργίας δραματικά.

3.         Συγχωνεύσεις επιχειρήσεων: η σημερινή ανεργία σε ένα μεγάλο βαθμό οφείλεται στις συγχωνεύσεις επιχειρήσεων (κεφαλαίων), που αποτελούν φαινόμενο παγκόσμιο. Κάθε συγχώνευση επιχειρήσεων σημαίνει απολύσεις εκατοντάδων ή χιλιάδων εργαζομένων, ανάλογα με το μέγεθος των επιχειρήσεων.

4.         Εκσυγχρονισμός τεχνολογικών υποδομών: κάθε νέα μηχανή που έρχεται σε μία επιχείρηση στερεί από κάποιους εργαζόμενους τη δουλειά τους. Στο βαθμό που οι άνθρωποι αυτοί δεν επανεκπαιδευτούν στις νέες τεχνολογίες ( πρόταση) και δεν ανοίξουν άλλες, παρεμφερείς επιχειρήσεις υποδοχής ( πρόταση), παραμένουν άνεργοι ή ετεροαπασχολούμενοι.

5.         Βιομηχανική υπανάπτυξη: η ανεργία, σε ένα μεγάλο βαθμό, μπορεί να οφείλεται στην ανυπαρξία βιομηχανικών και ευρύτερα παραγωγικών δομών. Στην Ελλάδα το πρόβλημα παρουσιάζεται ιδιαίτερα οξυμένο, καθώς παραδοσιακά δεν έχει αναπτυχθεί σε εκτεταμένο βαθμό βαριά βιομηχανία.

6.         Αναντιστοιχία εκπαίδευσης – παραγωγικών αναγκών: μπορεί να οφείλεται, είτε στον απαρχαιωμένο χαρακτήρα των παρεχόμενων γνώσεων, είτε στην απουσία κατάλληλων μεταπτυχιακών ειδικεύσεων, που στερεί από τους αποφοίτους τη δυνατότητα να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της αγοράς εργασίας. Στην Ελλάδα παρουσιάζεται το επιπλέον πρόβλημα της υπερπληθώρας των αποφοίτων ορισμένων «αντιπαραγωγικών» σχολών (π.χ. Φιλολογίας, Νομικής, Οδοντιατρικής), που δημιουργεί εκ των πραγμάτων ένα σοβαρό πρόβλημα αποκατάστασής τους. 

Οι συνέπειες της (μακροχρόνιας) ανεργίας

1.         Ωθεί ένα τμήμα του πληθυσμού στην οικονομική ανέχεια και την απελπισία. Οικογένειες διαλύονται, περιουσιακά στοιχεία εκποιούνται και οι παθόντες απολύουν κάθε αξιοπρέπεια και ηθική αρχή προκειμένου να επιβιώσουν (πρβλ. τις φτωχές κοπέλες από το πρώην ανατολικό μπλοκ, που εκπορνεύονται για να ζήσουν, ή εκείνους που πουλάνε τα όργανά τους, ακόμα και τα ίδια τους τα παιδιά).

2.         Ως αποτέλεσμα της φτώχειας και της απόγνωσης, δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για αύξηση της εγκληματικότητας. Άνθρωποι χωρίς δουλειά, που αδυνατούν να καλύψουν τις άμεσες έστω ανάγκες τους, είναι πολύ ευκολότερο να παρεκτραπούν σε εγκληματικές πράξεις προκειμένου να εξασφαλίσουν τα προς το ζην.

3.         Η ψυχολογία των μακροχρόνια ανέργων καταστρέφεται. Πέραν του άγχους και της απόγνωσης που τους προκαλεί η οικονομική τους στενότητα, αισθάνονται ανίκανοι, άχρηστοι, κατώτεροι των υπολοίπων. Η συνεχής απόρριψή τους από την αγορά εργασίας και η αδυναμία τους να βοηθήσουν τον εαυτό τους και τα οικεία τους πρόσωπα καταρρακώνει την αυτοπεποίθησή τους και τους κάνει να νοιώθουν ένοχοι. Αρκετά συχνά βρίσκουν καταφύγιο στο αλκοόλ ή τα ναρκωτικά, ενώ σε πιο οριακές περιπτώσεις καταλήγουν ακόμα και στην αυτοκτονία.

4.         Η ανεργία συμβάλλει στην αποδυνάμωση των συνδικάτων και στην καταστρατήγηση των εργασιακών δικαιωμάτων. Καθώς οι εργαζόμενοι φοβούνται μην απολυθούν και μείνουν άνεργοι, διστάζουν να ενταχθούν στα σωματεία τους και δε διεκδικούν ό,τι τους αναλογεί. Οι εργοδότες από την πλευρά τους, επειδή γνωρίζουν την ανάγκη και το φόβο τους, παραβιάζουν τις εργασιακές συμβάσεις απροκάλυπτα, επισείοντάς τους εμμέσως πλην σαφώς την απειλή πως, αν δε δεχτούν, θα βρουν άλλους απελπισμένους.

 Γενικές προτάσεις

1.         Γενναίες δημόσιες και ιδιωτικές επενδύσεις σε όλους τους τομείς, ώστε να ανοίξουν δουλειές.

2.         Μείωση των ορίων συνταξιοδότησης και του ωραρίου, ώστε να δουλεύουμε περισσότεροι από λιγότερο. Είναι πραγματικά παράλογο και απάνθρωπο να παίρνουμε σύνταξη στα 65  και να δουλεύουμε 8-12 ώρες (όσες και τη δεκαετία του 1920!), όταν έχει επέλθει τέτοια πρόοδος στην τεχνική και όταν υπάρχουν τόσοι άνεργοι που αναζητούν εργασία. Η βούληση των εταιρειών για περισσότερα κέρδη, άρα για περιορισμό του εργατικού κόστους, κάποια στιγμή θα πρέπει να εξισορροπηθεί με τις κοινωνικές ανάγκες!

3.         Προστασία των ανέργων με επιδόματα ίσα τουλάχιστον ενός βασικού μισθού και με πλήρη ιατροφαρμακευτική ασφάλιση.

4.         Έμφαση στην παιδεία: αναβάθμιση της παρεχόμενης εκπαίδευσης (πρβλ. σχετικό φυλλάδιο) και διαρκής επανεκπαίδευση τόσο των εργαζομένων όσο και των ανέργων, ώστε να μπορούν ανά πάσα στιγμή να ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις της αγοράς και να διατηρούν την ήδη υπάρχουσα ή να βρίσκουν καινούργια δουλειά.

5.         Ειδικά για την ανεργία των πτυχιούχων (πρβλ. σχετικό φυλλάδιο): σχολικός επαγγελματικός προσανατολισμός, ώστε οι υποψήφιοι φοιτητές και σπουδαστές να γνωρίζουν τις απαιτήσεις της αγοράς και να προσαρμόζουν τα σχέδιά τους ανάλογα.

6.         Αλληλεγγύη και συνδυασμένη κινητοποίηση των ανέργων και των εργαζομένων για τη διεκδίκηση του ανθρώπινου δικαιώματός τους στην εργασία και για τη διεύρυνση των εργασιακών τους δικαιωμάτων.

ΜΕΡΙΚΗ  ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ

ΟρισμόςΩς ελαστική απασχόληση ορίζ: ουμε κάθε τύπο απασχόλησης που δεν είναι πλήρης, σταθερή και μόνιμη. Στα πλαίσιά της συμπεριλαμβάνονται η πλήρης απασχόληση περιορισμένου χρόνου (π.χ. πρόσληψη υπαλλήλων για τρεις, έξι ή δώδεκα μήνες) καθώς και η μερική απασχόληση (ημιαπασχόληση), που προβλέπει λίγες ώρες εργασίας την εβδομάδα με ανάλογα μειωμένες αποδοχές και (πρακτικά ανύπαρκτη) ασφάλιση. Ειδική μορφή ελαστικής απασχόλησης είναι επίσης και η τηλεργασία, όπου ο εργαζόμενος δουλεύει κατ’ οίκον και επικοινωνεί με τον εργοδότη του τηλεφωνικά ή διαδικτυακά. 

Τα προβαλλόμενα θετικά της ΜΕΡΙΚΗΣ απασχόλησης

1.         Δίνει μία - έστω επιμέρους - απάντηση στο φλέγον πρόβλημα της ανεργίας. Αν δε μπορούν να υπάρξουν κανονικές θέσεις εργασίας σταθερούς και πλήρους απασχόλησης, μπορούν τουλάχιστον να βρεθούν μερικής ή ολιγόμηνης. Για τους μακροχρόνια ανέργους μία τέτοια προοπτική θα ήταν οπωσδήποτε μεγάλη ανακούφιση.

2.         Πέρα όμως από τους μακροχρόνια ανέργους, η ημιαπασχόληση προσφέρει και σε ανθρώπους που για διάφορους λόγους δε μπορούν να απασχολούνται με πλήρες ωράριο (φοιτητές, νοικοκυρές κ.ά.) τη δυνατότητα να προσπορίζονται ένα στοιχειώδες εισόδημα ως βοήθημα ή ως χαρτζιλίκι για τις προσωπικές τους ανάγκες.

3.         Επίσης, χαμηλόμισθοι εργαζόμενοι μπορούν να συμπληρώνουν το πενιχρό εισόδημά τους κάνοντας μια δεύτερη, βοηθητική δουλειά (π.χ. σε κατ’ οίκον διανομές). Αυτή τη στιγμή περίπου το 20% των Ελλήνων εργαζομένων κάνουν δεύτερη δουλειά για να ζήσουν.

4.         Ειδικά η τηλεργασία προσφέρει σε άτομα με ειδικές ανάγκες ή σε ιδιαίτερες κατηγορίες εργαζομένων (π.χ. δημοσιογράφους, ερευνητές) τη δυνατότητα να δουλεύουν στο σπίτι τους, χωρίς να χρειάζεται να μεταβαίνουν – αν δε θέλουν – στο χώρο εργασίας τους.

Τα αρνητικά της ελαστικής απασχόλησης

1.         Οι εργαζόμενοι με συμβάσεις ορισμένου χρόνου ζουν καθημερινά με το φόβο της ανεργίας. Μόλις λήξουν οι συμβάσεις τους απολύονται και κανείς δεν τους εξασφαλίζει ότι θα ξαναπροσληφθούν. Η αβεβαιότητα της εργασίας τους τούς εμποδίζει να κάνουν όνειρα για το μέλλον ή να προχωρούν σε μακροχρόνιους σχεδιασμούς. Δε μπορούν ούτε ένα στεγαστικό δάνειο να πάρουν, καθώς δεν ξέρουν αν μετά από κάποιο χρονικό διάστημα θα μπορούν να πληρώνουν τις δόσεις.

2.         Ιδιαίτερα όσοι συμβασιούχοι απασχολούνται στο δημόσιο βρίσκονται συνεχώς σε καθεστώς πολιτικής ομηρίας. Η εκάστοτε κυβέρνηση, γνωρίζοντας το φόβο τους μην απολυθούν σε περίπτωση αλλαγής εξουσίας, τους ελέγχει και τους χρησιμοποιεί ως δεξαμενή (εξαγορασμένων) ψήφων. Οι πελατειακές σχέσεις και το κομματικό κράτος ευδοκιμούν, η αξιοπρέπεια των εργαζομένων και η ίδια η δημοκρατία - που βασίζεται στο ελεύθερο φρόνημα των πολιτών – υποβαθμίζονται.

3.         Σε ό,τι έχει να κάνει με τους ημιαπασχολούμενους, οι μειωμένες ώρες εργασίας τους τούς στερούν ουσιαστικά τα ασφαλιστικά δικαιώματα των υπόλοιπων εργαζομένων , ενώ και το εισόδημα που τους προσφέρουν είναι πενιχρό. Καθώς η δουλειά τους δεν είναι πάντοτε σταθερή, βιώνουν και αυτοί την ανασφάλεια της επόμενης μέρας. Σε ορισμένες περιπτώσεις που το ωράριό τους είναι ελεύθερο (π.χ. πρωί – βράδυ) αντιμετωπίζουν και προβλήματα στον καθημερινό τους προγραμματισμό.

4.         Με την ελαστική απασχόληση αποδυναμώνονται και τα συνδικάτα. Καθώς οι εργαζόμενοι αυτού του καθεστώτος νοιώθουν «περαστικοί» από το χώρο εργασίας τους (και με δεδομένο το φόβο της άμεσης απόλυσής τους έτσι και κινητοποιηθούν), δεν εγγράφονται στα σωματεία τους ούτε αναπτύσσουν δεσμούς αλληλεγγύης με τους υπόλοιπους, μόνιμους συναδέλφους τους. Η απουσία μόνιμης προοπτικής τους αποθαρρύνει από το να διεκδικήσουν μαζί με τους άλλους τα κλαδικά συμφέροντά τους (νοιώθουν πως δεν έχουν λόγο να «επενδύσουν» σε μια τέτοια προσπάθεια) και μαθαίνουν να αρκούνται μοιρολατρικά σε ό,τι τους προσφέρουν. Έτσι, μένουν διπλά απροστάτευτοι, ενώ και τα ίδια τα συνδικάτα απομαζικοποιούνται.

κεφ.4. τα ελληνικά κράτη /σχεδιαγράμματα και παραθέματα

Τα ελληνικά κράτη: Τραπεζούς, Ήπειρος, Νίκαια

.

ΣΧΕΔΙΑΓΡΑΜΜΑΤΑ 4 ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ: Η ΛΑΤΙΝΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ Η ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΕΙΑ ΕΠΟΧΗ

4. H ΛΑΤΙΝΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ Η ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΕΙΑ ΕΠΟΧΗ 1204-1452

2.   ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΚΡΑΤΗ

                           I.      Η Αυτοκρατορία της Τραπεζούντας

Ιδρύεται από τους Μεγάλους Κομνηνούς στη νότια ακτή του Ευξείνου Πόντου

Μένει απομονωμένη για 250 χρόνια – δεν ασκεί επίδραση στην τύχη του Βυζαντίου

                         II.      Το κράτος της Ηπείρου

 Ιδρύεται από το Μιχαήλ Κομνηνό Δούκα

Ο Θεόδωρος ο σημαντικότερος αυτοκράτορας – καταλύει το βασίλειο της Θεσσαλονίκης και το ενσωματώνει στο κράτος του

Νικιέται από τους Βουλγάρους

Η Ελλάδα το 1922

 Ένα πολύ κατατοπιστικό ντοκιμαντέρ για τα γεγονότα της περιόδου που εξετάζουμε

η μικρασιατική καταστροφή/ National Geographic

Μικρασιατική Καταστροφή έξοδος

Μπορείτε να παρακολουθήσετε κάποια χρήσιμα βίντεο για τα γεγονότα του κεφαλαίου του προσφυγικού ζητήματος.

1922 το χρονικό της τραγωδίας

Πολιτικά κόμματα/σχεδιαγράμματα

Εδώ θα βρείτε σχεδιαγράμματα αλλά και ερωτήσεις και πηγές στα πολιτικά κόμματα. Μια εξαιρετική δουλειά του συναδέλφου  Παναγιώτη Γ. Αθανασόπουλου
Πολιτικά κόμματα/ Σχεδιαγράμματα