Παρασκευή 18 Σεπτεμβρίου 2015

ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΣΤΗΝ ΑΣΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ/ ΣΧΕΔΙΑΓΡΑΜΜΑ
ΕΙΣΑΓΩΓΗ

1830: Δημιουργία ανεξάρτητου κράτους
1833: Εγκαθίδρυση βαυαρικής δυναστείας

Την εποχή αυτή έχουν την αφετηρία τους :             η παγίωση της τάξης
                                                                                  η  στοιχειώδης κρατική λειτουργία
                                                                             η    αρχή ανοικοδόμησης και                                 οικονομικής ανάπτυξης 


 Τα προβλήματα του νέου ελληνικού κράτους: 
                                         τα κατάλοιπα του 10ετους πολέμου (αποκατάσταση          ζημιών - αναρχία)
                                                              απαρχαιωμένες δομές και λειτουργίες κοινωνίας -   οικονομίας 
                                                  αναντιστοιχία με Δύση
                                                  ανυπαρξία βιομηχανίας
                                                  πρωτόγονες μεταφορές
                                                  απαρχαιωμένες μέθοδοι καλλιέργειας



Α. Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
 
 


1.   Τα δημογραφικά δεδομένα


α. Ο πληθυσμός
    
     Η εικόνα που παρουσίαζε η Ελλάδα μετά την επανάσταση ήταν αξιοθρήνητη:
·      φτωχή, με απαρχαιωμένες παραγωγικές δομές
·      μικρή σε έκταση: το όρια της χώρας η γραμμή Αμβρακικού - Παγασητικού, με Βόρειες Σποράδες και Κυκλάδες. 1864, Ιόνια νησιά. 1881, Θεσσαλία.
·      ολιγάνθρωπη: πυκνότητα πληθυσμού 15 κατ./τ.χ (1828), 43 κατ./τ.χ. (1911), πολύ μικρή σε σχέση με τη Δυτ. Ευρώπη.
·      εξάντληση τόπου και ανθρώπων: - εδάφη εξαντλημένα λόγω υπερβόσκησης και υλοτομίας
     - χωράφια χέρσα, λόγω αγρανάπαυσης

     Στη διάρκεια του 19ου αι. ο πληθυσμός αυξανόταν με γρήγορους ρυθμούς, αλλά οι οικονομικές δυνατότητες παρέμεναν περιορισμένες           σε περιόδους αστάθειας ερχόταν η καταστροφή, π.χ. Κριμαϊκός πόλεμος

β. Οι μετακινήσεις μέσα και έξω από την Ελλάδα

     Στο εσωτερικό: αύξηση του πλυθυσμού των πόλεων, λόγω και της μετακίνησης πληθυσμών από την ύπαιθρο. Οι μετακινήσεις αυτές όμως δε στόχευαν αποκλειστικά σε αστική εγκατάσταση, γιατί δεν υπήρχαν οι απαραίτητες προϋποθέσεις
     Στο εξωτερικό: πιο συχνές μεταναστεύσεις προς: - λιμάνια Αν. Μεσογείου-              Μαύρης Θάλασας
                                                                                     - Δούναβη
                                                                                     - Νότια Ρωσία
                                                                                     - Μικρά Ασία
                                                                                     - Αίγυπτο
     Τέλη 19ου - αρχές 20ου (σταφιδική κρίση): μεγάλο ρεύμα μετανάστευσης προς την Αμερική.


2.   Οι παραγωγικές δυνάμεις μέσα και έξω από την Ελλάδα και η “Μεγάλη Ιδέα”


Η “αντίφαση” της Ελλάδας του 19ου αι.
 
 


                                             Η Ελλάδα μοιάζει περισσότερο με Ανατολή, αν και το                           σημείο αναφοράς και το πρότυπο ανάπτυξης είναι η Δύση

Αίτια: απουσία ισχυρών κέντρων ανάπτυξης που να δίνουν ώθηση στην οικονομική και τεχνική πρόοδο, διότι απουσιάζουν οι αναγκαίες προϋποθέσεις:
·      σημαντικές πρώτες ύλες
·      ειδικευμένο ή φθηνό εργατικό δυναμικό
·      συσσώρευση κεφαλαίου, δημόσιου ή ιδιωτικού
·      εσωτερική αγορά περιορισμένη έως ασήμαντη


Ο ελληνισμός εκτός Ελλάδας
 
                                      Ισχυρά κέντρα ελληνισμού (οικονομικά, παραγωγικά,                        πνευματικά) στο χώρο της Κεντρικής Ευρώπης, Νότιας                       Ρωσίας, Μ. Ασίας και Αφρικής
             Οι Έλληνες του εξωτερικού αντιμετώπιζαν με απαξίωση το φτωχό ελληνικό βασίλειο, και μόνο προς το τέλος του 19ου αι. αναζήτησαν στον ελληνικό χώρο μόνιμη εγκατάσταησ και πεδίο ανάπτυξης των οικονομικών τους δραστηριοτήτων.


Η ιδεολογία της “Μεγάλης Ιδέας”
 
                                    Είναι η κυρίαρχη εθνική ιδεολογία από τα μέσα του 19ου.                      αι. έως το 1922. Στηρίζεται στην ιδέα ότι το ελληνικό                                  βασίλειο της νότιας Ελλάδας δεν είναι παρά μια ημιτελής κατασκευή που για να ολοκληρωθεί πρέπει να συμπεριλάβει τυος ελληνικούς πληθυσμούς που ζούσαν εκτός των ορίων του κράτους.
         
          Επιπτώσεις της “εθνικής ιδεολογίας”:
·      κυριάρχησε στον πολιτικό και οικονομικό χώρο τη στιγμή που η χώρα αντιμετώπιζε ιδιαίτερα κρίσιμα προβλήματα (π.χ. Κρήτη, Μακεδονία)
·      αποπροσανατόλισε τις ελληνικές κυβερνήσεις, τη στιγμή που θα έπρεπε να ασχολούνται με τα εσωτερικά ζητήματα, την οικονομική ανόρθωση και τη γεφύρωση του χάσματος με τη Δύση
              Αποτέλεσμα: οι οικονομικές πρωτοβουλίες καθίστανται συχνά έρμαια των εθνικών οραμάτων - και κρίσεων.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου